Grupa Azoty informuje o zwiększeniu produkcji nawozów

Meksyk i Kanada stosują odpowiednio 11 i 10 procent swoich nawozów jako bezpośredni amoniak. Amoniak stanowi odpowiednio 17 i 16 procent azotu używanego w Meksyku i Kanadzie. Amoniak jest zwykle używany na etapie przed sadzeniem produkcji zboża. Brazylia, Argentyna i Chiny jeszcze nie przyjęły bezpośredniego stosowania amoniaku. Wykorzystanie bezpośredniego amoniaku w Australii jest znikome.

Chociaż Ukraina jest stosunkowo małym producentem nawozów, według Międzynarodowego Stowarzyszenia Nawozów, w 2019 roku wyprodukowała 1,58 mln ton nawozów i dostarczyła ponad 75 procent krajowego zużycia azotu. Ukraińskich nawozów importowanych pochodziło z Rosji i Białorusi. Chociaż ukraińscy rolnicy nadal sieją zboża w 2022 r., dostępne nawozy zostały zakupione głównie w 2021 r. Biorąc pod uwagę pozycję Ukrainy jako głównego eksportera zbóż i nasion oleistych, niedobory nawozów mogą jeszcze bardziej obniżyć produkcję na Ukrainie, co miałoby wpływ na globalne bezpieczeństwo żywnościowe. Rozpoczęły się prace polowe i w związku z tym ruszył popyt na nawozy mineralne. Pomimo trudnej sytuacji finansowej, związanej z niskimi cenami płodów rolnych, producenci, jeśli chcą zebrać dobre plony w bieżącym sezonie, chcąc nie chcąc muszą zainwestować w nawożenie swoich upraw.

Import nawozów jest zwykle podyktowany obszarem produkcji roślin w kraju oraz rodzajem produkowanych upraw. Mieszalnia w danym kraju ma wpływ na jego import, ponieważ potrzebuje azotu, fosforu i potasu do produkcji nawozów mieszanych. Duże obszary uprawy roślin – takie jak Brazylia, Kanada i Meksyk – są w dużym stopniu uzależnione od importowanych nawozów; Brazylia, Kanada i Meksyk importują ponad 60 procent swojego nawozu.

Grupa Azoty wstrzymała produkcję nawozów azotowych w sierpniu z powodu wysokich cen gazu. Minister rolnictwa Henryk Kowalczyk wyliczył, że nawozy wyprodukowane przy tak wysokich cenach gazu musiałyby kosztować ok. 7-8 tys. Dlatego od ponad półtorej miesiąca wraz z  ministrem aktywów państwowych Jackiem Sasinem opracowuje plan, dzięki któremu rolnicy będą mogli nabywać nawozy w cenie dwukrotnie niższej, a więc po 3-4 tys.

Dlatego też, regularne nawożenie wapniem zabezpiecza rośliny przed samorozkładem tkanek9. Początkowo jedynym mineralnym źródłem nawozów azotowych były pokłady saletry chilijskiej eksploatowane od roku 1830. W roku 1905 w Westergeln koło Magdeburga została oddana do eksploatacji pierwsza fabryka syntetycznych nawozów azotowych1.

1. Wyroby te często wytwarzane są z użyciem tańszych surowców lub pochodzą z krajów, na które nałożone są sankcje wojenne.
2. Przy niedoborze azotu rośliny słabo się krzewią, mają pokrój strzelisty oraz słabe i szybko opadające liście.
3. Przypadki zakupu nawozu w 2022 r., wielu producentów musiało odpowiednio dostosować ich mieszanki nawozów dopasowują się do obsadzonego areału upraw, minimalizując wydatki na nawóz.
4. Tak wynika z szacunkowych danych dotyczących produkcji w lutym br.

Nawozy wapniowe

Jednak wiele krajów, w tym Stany Zjednoczone i Brazylia, zgłosiło import nawozów z Rosji do kwietnia 2022 r. Jednak w kilku krajach rezerwy fosforanów i potasu są ograniczone. Gwałtowny wzrost cen gazu ziemnego w połowie 2021 r., zwłaszcza w Europie, spowodował zmniejszenie produkcji amoniaku – kluczowego wkładu w produkcję nawozów azotowych. Wzrost cen węgla w Chinach doprowadził również do racjonowania zużycia energii elektrycznej, powodując zmniejszenie produkcji w niektórych zakładach produkujących nawozy. Spowodowało to, że Chiny nałożyły kontyngenty na eksport nawozów, zwłaszcza fosforanów, do czerwca 2022 r., powołując się na potrzebę zapewnienia krajowej dostępności i bezpieczeństwa żywnościowego. Zawieszenie przez Chiny eksportu nawozów znacząco zmniejszyło globalną podaż.

Kraje Afryki Subsaharyjskiej mają już bardzo niskie dawki nawożenia. Dalsze obniżanie tych wskaźników może negatywnie wpłynąć na plony, zagrażając bezpieczeństwu żywnościowemu niektórych bardziej wrażliwych populacji. Fosfor i potas to wydobywane minerały, a ich rezerwy nie są dostępne w wielu krajach. Chiny produkują ponad jedną trzecią światowego fosforu, za nimi plasują się odpowiednio Stany Zjednoczone, Indie, Maroko i Rosja.

Grupa Azoty wznawia produkcję nawozów

Wielu rolników wstrzymuje się jeszcze z zakupami, w oczekiwaniu że ich cena spadnie. Są ku temu przesłanki, bo nawozy mineralne, mimo że potaniały, nadal pozostają relatywnie drogie. Zwłaszcza w odniesieniu do cen na rynku zbóż. Na spadek cen nawozów mogą ponadto wpłynąć ceny gazu. Bo chociaż jego ceny w ostatnich tygodniach przestały spadać, w perspektywie długoterminowej analitycy rynkowi nie przewidują wzrostu cen. Jednak, nawet jeśli nawozy mineralne jeszcze potanieją, to raczej nie należy spodziewać się dużych spadków USD/JPY: para walutowa testuje obszar oporu cen.

Jakie są ceny nawozów na koniec września 2024?

Znaczna część zużycia w Indiach jest napędzana przez subsydiowanie nawozów przez rząd indyjski. Stany Zjednoczone odpowiadają za około 10 procent światowego zużycia nawozów, przy czym większość z nich wykorzystywana jest do produkcji zbóż i nasion oleistych. Jednym ze sposobów minimalizowania negatywnego wpływu m.in.

Ponieważ wojna rosyjsko-ukraińska trwa, a podaż nawozów pozostaje ograniczona, wysokie ceny prawdopodobnie będą miały głębszy wpływ na decyzje dotyczące sadzenia w 2023 roku. Producenci w Stanach Zjednoczonych mogą być w stanie zwiększyć produkcję pomimo utrzymujących się wysokich cen surowców, ale będą musieli zmagać się ze spodziewanymi wysokimi cenami surowców. Łącznie Chiny, Rosja, Stany Zjednoczone, Indie i Kanada wytwarzają ponad 60 procent światowych składników odżywczych nawozów (wykres 2). Rosja i Stany Zjednoczone produkują mniej niż 10 procent światowych nawozów, podczas gdy Chiny produkują około 25 procent. Stopień koncentracji w produkcji wzrasta wraz z poszczególnymi składnikami kompleksu NPK. Dziesięć krajów produkuje odpowiednio 71, 86 i 95 procent nawozów N, P i K.

Prawidłowe nawożenie warzyw i owoców przyczynia się do wzrostu ilości białka, cukrów i soli mineralnych w Przywóz rudy niklu z Indonezji rośnie w oczekiwaniu na zakaz eksportu nich zawartych. Nawozy mineralne pomagają w przywróceniu równowagi chemicznej w glebach ubogich w jeden lub kilka pierwiastków, pozwalając przystosować do zasiewu grunty początkowo ubogie w składniki odżywcze17. Poza wyżej wymienionymi krajami reszta świata importuje około 25% nawozów. Stosunkowo niewielka wielkość przywozu wynika prawdopodobnie z dwóch czynników. Po pierwsze, większość krajów z kategorii „reszta świata” ma niskie dawki stosowania nawozów. Dla porównania, w przeliczeniu na hektar, Afryka Subsaharyjska (SSA) zużywa 7 procent nawozu stosowanego przez Stany Zjednoczone i 5 procent nawozu używanego przez Chiny.

Biorąc pod uwagę obecne stosunkowo wysokie ceny  kukurydzy, pszenicy i soi – możliwe są rozsądne marże zysku, pomimo wysokich cen surowców (nawozów). Udziału w światowym rynku eksportowym wszystkich nawozów. Łącznie odpowiadają za ponad jedną trzecią światowego eksportu potasu, ważnego produktu, który ma do dyspozycji niewiele innych krajów, a większość krajów polega na wytwarzaniu mieszanek nawozów. Jednak Kanada jest największym eksporterem nawozów potasowych, odpowiadając za około 35 procent całego eksportu. Zakłócenia ze strony któregokolwiek z tych głównych eksporterów mogą spowodować znaczne niedobory nawozów i wzrost cen.

Po drugie, Katar, Arabia Saudyjska i Iran znajdują się w pierwszej dziesiątce światowych producentów azotu, podczas gdy Maroko jest wiodącym producentem fosforu. Grupa Azoty zwiększa produkcję nawozów mineralnych. Tak wynika z szacunkowych danych dotyczących produkcji w lutym br. Wzrosty odnotowano w przypadku nawozów wszystkich grup, tj. Ameryka 2020: Wpływ wyborów w USA na metale i górnictwo Azotowych, wieloskładnikowych i specjalistycznych.